Australische studie vindt structurele veranderingen in de hersenen bij ME/cvs
Hoogtepunten
- Er werden veranderingen vastgesteld in de hippocampus van de hersenen van ME/cvs-patiënten
- Deze veranderingen werden geassocieerd met vermoeidheid, pijn en fysieke functie
- Ze waren groter bij patiënten die geïdentificeerd werden aan de hand van de ICC-criteria dan van de Fukuda-criteria
Achtergrond
Een recente paper van onderzoekers van de Griffith University in Queensland, Australië, suggereert dat sommige symptomen van ME/cvs zoals vermoeidheid, pijn en slaapstoornissen gelinkt kunnen worden aan structurele veranderingen in een deel van de hersenen, de hippocampus.
Onder de onderzoekers bevindt zich Dr. Leighton Barnden die momenteel ook de disfunctie van de hersenstam bij ME/cvs onderzoekt als onderdeel van een studie gefinancierd door ME Research UK.
De hippocampus is een complexe structuur diep in de temporale kwab van de hersenen, en is betrokken bij cognitie, geheugen en regulering van de hypothalamus (die de autonome zenuwfunctie controleert).
De Australische studie omvatte 25 mensen met ME/cvs die alleen voldeden aan de diagnostische criteria van Fukuda, 18 ME/cvs-patiënten die voldeden aan de strengere Internationale Consensus Criteria (ICC), en 25 gezonde controlepersonen.
Wat hebben ze gevonden?
Gebruikmakend van beeldvorming met magnetische resonantie (MRI) om de structuur van de hersenen te onderzoeken, ontdekten de onderzoekers dat de volumes van specifieke gebieden van de hippocampus groter waren bij ME/cvs-patiënten die voldeden aan de ICC-criteria dan bij gezonde controles. Dit was niet het geval bij patiënten die alleen voldeden aan de Fukuda-criteria.
Het team keek ook naar verbanden tussen deze volumeveranderingen en de symptomen van ME/cvs. Er was een gemengd beeld, waarbij toe- of afnames in de omvang van verschillende gebieden van de hippocampus geassocieerd werden met vermoeidheid, pijn, slaapstoornissen of fysiek functioneren.
Hoewel deze associaties werden gevonden in beide groepen van patiënten, waren ze sterker bij wie voldeed aan de ICC-criteria voor ME/cvs.
Wat betekent dit?
In het algemeen suggereren de onderzoekers dat hun bevindingen de betrokkenheid van de hippocampus bevestigen bij sommige van de symptomen van ME/cvs-patiënten die voldoen aan de ICC-criteria, waaronder ‘hersenmist’, geheugenproblemen en het vermogen om complexe taken uit te voeren.
De hippocampus is een kwetsbare structuur die op verschillende manieren kan worden beschadigd, en veranderingen in hippocampusnetwerken werden gerapporteerd bij aandoeningen zoals chronische stress, de ziekte van Cushing, dementie en de ziekte van Alzheimer.
De Queensland-groep suggereert dat de toename die zij in de hippocampus hebben waargenomen, te wijten kan zijn aan het feit dat de hersenen zich aanpassen aan veranderingen in de hersenstam (wat zij in een eerdere studie hebben gerapporteerd), om de communicatie tussen deze twee gebieden van de hersenen in stand te houden.
De studie was relatief klein qua aantal patiënten, wat vaak het geval is met een dure techniek als MRI. De studie moet dus op grotere schaal worden herhaald om de bevindingen te bevestigen.
De studie draagt echter wel bij tot onze groeiende erkenning van de invloed van ME/cvs op de hersenen, en tekent ME/cvs af als een afzonderlijke neurologische ziekte. Het roept ook vragen op over welke types van patiënten worden vastgesteld door verschillende diagnostische criteria.
Als deze resultaten kunnen worden bevestigd door grotere studies, zien we misschien MRI-scans gebruikt worden om ME/cvs op te sporen, en artsen in staat om behandeling aan te bieden met bestaande of nieuwe geneesmiddelen.
Bron: https://www.meresearch.org.uk/structural-changes-in-the-brain/
© ME Research UK, 30 juni 2022.
Vertaling ME-gids.