Nu 2022 ten einde loopt, is het tijd voor onze jaarlijkse traditie waarbij we terugblikken op de meest interessante wetenschappelijke studies over myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/cvs) van het afgelopen jaar.
Lipkins metabolomische studie levert stap voor stap een coherent beeld op van mitochondriale disfunctie
Micro-clots, skeletspierpijn en post-exertionele malaise bij patiënten met long-Covid: van pathofysiologie tot behandeling.
ME/cvs immuuncellen onder een elektronenmicroscoop tonen veranderingen.
Fenotypische kenmerken van perifere immuuncellen van ME/cvs via transmissie-elektronenmicroscopie: een pilot-studie
Het is eind december, dus tijd om de meest interessante wetenschappelijke onderzoeksresultaten van het jaar over myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/cvs) de revue te laten passeren.
Er komt steeds meer bewijs dat er iets fout gaat in het zuurstoftransport naar spieren en weefsels. Hierdoor kunnen de mitochondriën, onze energiecentrales, veel minder energie maken want hierbij is zuurstof nodig. De mitochondriën schakelen daardoor over op een veel minder efficiënte vorm van energie maken waarbij geen zuurstof nodig is (anaeroob).
Van het centrale zenuwstelsel tot Long COVID tot energiestoornissen, Dr. Anthony Komaroff geeft zijn perspectief op meer dan 30 jaar wetenschappelijk onderzoek naar ME/cvs en post-acute virale ziekten.
David Systrom, de longarts van Harvard, graaft steeds dieper bij zijn ME/cvs-patiënten. Hierdoor begrijpen we beter wat er gebeurt tijdens inspanning in ons metabolisme.
7x wetenschappelijk onderbouwd: ME/cvs is een multi-systeem en ernstig invaliderende ziekte. De onderstaande 7 bevindingen werden gepresenteerd op een NIH conferentie in 2019 over neuro-endocriene, metabolische, immunologische en fysiologische afwijkingen die bijdragen aan ME/cvs.
ME/cvs heeft een bijzonder talent om door alle mazen heen te glippen. Het is een veelvoorkomende ziekte. Maar ondanks dat, zijn er weinig fondsen voor onderzoek. Het valt niet onder een medisch specialisme, maar patiënten worden op schokkende wijze verbazingwekkend ziek. Hun functioneren is vaak veel slechter dan bij andere ernstige ziekten. Patiënten hebben vaak vreemde klachten waarvan artsen zeggen die nooit eerder te hebben gezien. Het grootste probleem waardoor ME/cvs door de mazen heen glipt, is het vreemde patroon van inspanningsintolerantie, wat kenmerkend is voor ME/cvs.
Dr. Ron Davis van de Universiteit van Stanford maakt duidelijk hoe hij en zijn mede-onderzoekers stappen zetten op weg naar veel efficiënter onderzoek. “We hebben erg hard gewerkt om ME/cvs beter te kunnen begrijpen. Onlangs hadden we een internationale werkgroep bijeenkomst waar veel onderzoekers hun gegevens presenteerden. Er is veel vooruitgang. ME/cvs is een complexe ziekte en er is veel werk te doen. Ik was erg blij met het werk dat werd gerapporteerd vanuit Noorwegen. Noorwegen doet geweldig onderzoekswerk en dat is iets om trots op te zijn.”
Opmerkelijk genoeg hebben vier onafhankelijke onderzoeksgroepen nu bewijs gevonden dat iets in het bloed het celmetabolisme/mitochondriën in ME/CVS kan beïnvloeden en het effect kan overbrengen naar gezonde cellen. Dit is een samenvatting van de voorlopige bevindingen.
