6 mei 2025
De prepint van het onderzoek van ‘Wüst et al’ naar de spierveranderingen en spierproblemen bij mensen met Long Covid en ME/cvs is gepubliceerd bij medxriv. Dit onderzoek vergelijkt de effecten van langdurige bedrust (op de spieren) met de spierveranderingen bij mensen met long Covid en ME/svc. Beide aandoeningen worden, zo geeft het onderzoek aan, gekenmerkt door ernstige vermoeidheid, verminderde inspanningscapaciteit en post-exertionele malaise (PEM), waarbij klachten verergeren na lichamelijke of mentale inspanning.
De onderzoekers wilden weten of de spierproblemen bij Long Covid en ME/cvs simpelweg het gevolg zijn van inactiviteit (zoals bij bedrust), of dat er andere oorzaken zijn.
Het onderzoek naar spierproblemen bij Long Covid en ME/cvs
- Groep 1: Gezonde mensen die 60 dagen bedrust ondergingen.
- Groep 2: Patiënten met Long Covid.
- Groep 3: Patiënten met ME/cvs.
- Groep 4: Gezonde controlepersonen.
Alle deelnemers deden inspanningstesten en spierbiopten werden afgenomen uit de bovenbeenspier (vastus lateralis).
Een preprint is een wetenschappelijk artikel dat al geschreven is, maar nog niet officieel is goedgekeurd of gepubliceerd door een wetenschappelijk tijdschrift.
De uitkomsten zoals deze nu zijn gevonden, als het gaat om spierproblemen bij patiënten, zijn echter zo belangrijk, dat we deze wel al willen delen nu Wüst et al de preprint officieel online hebben gezet.
🧠 1. Verminderde inspanningscapaciteit is niet alleen gevolg van inactiviteit
Hoewel patiënten met Long Covid en ME/cvs een vergelijkbare afname in maximale zuurstofopname (VO₂max) vertonen als gezonde mensen na 60 dagen bedrust, zijn de onderliggende oorzaken verschillend (andere veranderingen in de spier, mitochondriën, bloedvaatjes – zie de volgende punten).
💪 2. Spierveranderingen bij patiënten zijn uniek
- Bedrust veroorzaakt algemene spieratrofie (krimp of afname van alle spiervezels).
- Patiënten met ME/cvs vertonen selectieve atrofie van type I spiervezels (uithoudingsvezels).
- Zowel Long Covid als ME/cvs patiënten hebben minder type I vezels en meer snelle type II vezels, wat wijst op een verschuiving naar minder efficiënte spieropbouw (en energieproductie voor de spier).
ME/cvs patiënten en Long Covid patiënten hebben dus duidelijk andere spierproblemen dan gezonde mensen na 60 dagen bedrust.
🔋 3. Mitochondriale functie is verstoord bij patiënten
- Bij bedrust is de afname in energieproductie vooral te wijten aan minder mitochondriën.
- Bij patiënten is de kwaliteit van de mitochondriën verminderd, zelfs als het aantal gelijk blijft.
- De gebruikelijke relatie tussen mitochondriale functie en VO₂max is afwezig bij patiënten, wat suggereert dat andere factoren hun inspanningscapaciteit beperken.
🩸 4. Capillairen (bloedvaatjes) zijn verminderd bij ME/cvs
- ME/cvs patiënten hebben minder capillairen per spiervezel en lagere capillaire dichtheid, wat de zuurstoftoevoer naar spieren kan beperken.
- Long Covid patiënten vertonen deze afwijkingen minder of niet.
- Bij bedrust neemt de capillaire dichtheid (hoeveelheid bloedvaatjes) juist toe (door spierkrimp), wat een ander patroon is dan bij de ziektes.
🧪 5. Geen bewijs voor zuurstoftekort in spieren bij patiënten
- Ondanks verminderde capillairen en mitochondriale functie, is er geen toename in myoglobine (een zuurstofbindend eiwit), wat suggereert dat er geen chronisch zuurstoftekort in de spier is.
🧬 6. Intrinsieke spierafwijkingen spelen een rol
De spierveranderingen bij Long Covid en ME/cvs zijn niet alleen het gevolg van inactiviteit. Er zijn aanwijzingen voor:
- Problemen met de werking van de mitochondriën,
- Veranderde spiervezeltypes,
- Verminderde capillaire aanpassing.
🧭 7. Implicaties voor behandeling
De studie benadrukt dat patiënten met Long Covid en ME/cvs niet simpelweg “gedeconditioneerd” zijn. Revalidatieprogramma’s moeten:
- Voorzichtig zijn met inspanning, vanwege post-exertionele malaise (PEM),
- Niet standaard trainingsprogramma’s gebruiken,
- Aangepaste strategieën ontwikkelen die rekening houden met de unieke spierafwijkingen.
Conclusie:
De belangrijkste conclusies van het artikel “Skeletal muscle properties in long COVID and ME/CFS differ from those induced by bed rest” zijn als volgt:
Hoewel patiënten met Long Covid en ME/cvs net als mensen na bedrust een lagere inspanningscapaciteit hebben, zijn de oorzaken verschillend. Bij bedrust komt dit vooral door spierkrimp en verminderde mitochondriale dichtheid. Bij patiënten spelen intrinsieke spierafwijkingen een grotere rol, zoals:
- Verstoorde mitochondriale functie,
- Minder capillairen,
- Verandering in spiervezeltypes.
Daarom is het onjuist om Long Covid en ME/cvs te beschouwen als simpelweg “gedeconditioneerd”. Revalidatieprogramma’s moeten hier rekening mee houden en aangepaste programma’s gebruiken die niet alleen gericht zijn op fysieke training.